ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΙΚΗ=ΤΡΟΠΟΣ ΕΞΑΛΗΘΕΥΣΕΩΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ

ΠΙΣΤΗ (ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ) ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΡΑΔΟΧΗ ΚΑΠΟΙΑΣ «ΑΛΗΘΕΙΑΣ» ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΑΣ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΕΜΠΕΙΡΙΑ, ΑΛΛΑ ΣΕ ΞΕΝΗ «ΑΥΘΕΝΤΙΑ». Η ΑΥΘΕΝΤΙΑ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΙΕΡΑ ΓΡΑΦΗ «ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΟΣ» ΠΟΥ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ‘Η ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΩΝ ‘Η ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ‘Η ΕΙΝΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ, ΠΟΥ ΔΙΑΤΥΠΩΝΕΙ ΤΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΚΑΙ ΙΕΡΕΩΝ ΤΗΣ. ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ «ΔΟΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ» ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ ΩΣ ΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ, MΗ ΚΑΤΑΝΟΗΤΕΣ ΟΜΩΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΛΟΓΟ.

ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ Η ΠΙΣΤΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ (ΙΣΤΟΡΙΚΗ) ΑΛΗΘΕΙΑ, ΑΦΟΥ Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ «ΕΠΙΣΤΗΤΟΝ». ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΘΕΜΕΛΙΩΤΗ ΕΛΠΙΔΑ, ΜΙΑ ΑΝΕΞΕΤΑΣΤΗ ΑΠΟΔΟΧΗ ΘΕΩΡΙΩΝ, ΜΙΑ ΥΠΟΤΑΓΗ ΣΕ ΑΝΑΠΟΔΕΙΚΤΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ, ΠΟΥ ΣΥΧΝΑ ΝΑΡΚΩΝΕΙ ΤΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ.

Η ΠΙΣΤΗ ΑΦΟΡΑ ΚΥΡΙΩΣ ΤΗ ΧΑΜΗΛΗ ΣΚΕΨΗ ΤΩΝ ΑΠΑΙΔΕΥΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΔΙΑΔΟΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΥΘΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΙ ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΟΥΝ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΩΣ ΑΛΗΘΙΝΑ.

ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΓΝΩΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΠΙΣΤΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΜΥΣΤΙΚΟΠΑΘΕΙΑ, ΔΗΛΑΔΗ Η ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΑΓΑΠΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟ ΚΑΙ ΕΞΩΛΟΓΙΚΟ, ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΕΣ ΚΑΙ ΑΝΕΞΕΡΕΥΝΗΤΟ. Ο ΜΥΣΤΙΚΟΠΑΘΗΣ ΑΝΑΖΗΤΑ ΣΤΟ ΚΑΘΕ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΡΥΦΕΣ ΑΙΤΙΕΣ ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΤΙΣ ΒΡΙΣΚΕΙ, ΤΙΣ ΕΦΕΥΡΙΣΚΕΙ ΜΕ ΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΤΟΥ. Ο ΟΡΘΟΣ ΛΟΓΟΣ – ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΓΝΩΣΤΙΚΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ – ΔΕΝ ΤΟΝ ΣΥΓΚΙΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΣΤΡΕΦΕΤΑΙ. ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΑΦΟΣΙΩΝΕΤΑΙ ΣΕ ΑΚΑΤΑΛΗΠΤΕΣ ΚΑΙ ΑΝΟΡΘΟΛΟΓΕΣ ΙΔΕΕΣ, ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΚΡΙΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ Η ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΠΡΟΣΚΟΛΛΑΤΑΙ ΣΕ ΑΥΤΕΣ, ΒΙΩΝΟΝΤΑΣ ΤΕΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΙΚΑ.

ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΛΟΓΟ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΑ ΔΕΧΤΕΙ Ο ΠΙΣΤΟΣ. Η ΠΙΣΤΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΗ ΑΦΟΥ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΚΑΙ ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΑΠΟΔΕΧΤΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΟΡΘΟ ΛΟΓΟ.

Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΣΤΟΝ ΘΕΟ. ΤΟ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΔΟΓΜΑ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ° ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΕΥΘΥΓΡΑΜΜΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΟΡΘΟ ΛΟΓΟ. ΣΤΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΤΟ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΔΟΓΜΑ ‘Η ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΩΝ ΓΡΑΦΩΝ, Ο ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΑΤΑΦΕΥΓΕΙ ΣΤΗΝ ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΑΥΘΕΝΤΙΑ, ΔΗΛΑΔΗ ΣΤΗΝ ΓΡΑΠΤΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ (ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΡΧΙΑ), Ο ΡΩΜΑΙΟΚΑΘΟΛΙΚΟΣ ΚΑΤΑΦΕΥΓΕΙ ΣΤΟ «ΑΛΑΘΗΤΟ» ΤΟΥ ΠΑΠΑ, ΚΑΙ Ο ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΗΣ ΣΤΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ. ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΛΟΓΙΚΗ ΚΡΙΣΗ. 
ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΛΟΓΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ  ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ – ΟΠΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ Η ΕΤΕΡΟΔΟΞΟΣ. ΚΙ ΟΜΩΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΕΝΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΙΧΕ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΚΡΙΣΗ, ΙΣΩΣ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΑΜΟΡΦΩΤΗΣ ΤΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ, ΟΠΩΣ Ο ΓΑΛΙΛΑΙΟΣ, Ο ΚΟΠΕΡΝΙΚΟΣ.... Η ΓΝΩΜΗ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΘΕ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ «ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ», ΕΝΩ Η ΓΝΩΜΗ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΟΜΕΝΩΝ ΑΠΟΚΑΛΕΙΤΑΙ «ΕΤΕΡΟΔΟΞΙΑ».

ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ, Η ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (ΓΝΩΣΤΟΥ ΚΑΙ ΑΓΝΩΣΤΟΥ) ΑΡΧΙΖΕΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Η ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΞΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ Ο ΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΣΕΜΝΟΤΗΤΑ ΣΙΩΠΑ, ΠΡΟΒΑΛΛΕΙ Η ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΜΕ ΕΠΑΡΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΦΗΤΕΥΕΙ!... ΒΑΣΙΣΜΕΝΗ ΣΤΗΝ «ΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ» ΠΙΣΤΗ ΑΠΩΘΕΙ ΤΗ «ΝΟΗΤΙΚΗ» ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ΨΥΧΙΣΜΟ ΝΑ ΒΙΩΝΕΙ ΤΗΝ «ΑΛΛΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ» ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΥ ΘΕΤΙΚΟΥ ΣΤΟΧΑΣΜΟΥ, ΣΤΗΡΙΓΜΕΝΗ ΣΤΙΣ ΑΛΛΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ, ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΥΘΟΥΣ, ΣΤΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΛΠΙΔΕΣ. ΚΑΙ ΠΡΟΒΑΛΛΕΙ ΣΑΝ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΝ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ, ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΜΙΑΣ ΥΠΕΡΦΥΣΗΣ ΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΑΣ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΑΛΗΘΙΝΗ ΚΑΙ ΑΙΩΝΙΑ. ΚΙ ΑΚΟΜΑ, ΑΥΤΗ Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΑΝΤΑΣΙΑΚΗ ΔΟΜΗΣΗ, ΘΕΣΜΟΘΕΤΕΙ ΝΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΔΟΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΘΙΜΙΚΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ «ΚΡΑΤΟΣ ΕΝ ΚΡΑΤΕΙ».

ΤΟ «ΑΚΤΙΣΤΟΝ ΦΩΣ» ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ‘Η ΤΟ «ΥΠΕΡΦΥΣΙΚΟ» ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ   ΠΡΟΫΠΟΘΕΤΟΥΝ ΤΗΝ ΑΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ΔΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ (ΑΠΟΦΑΤΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ) ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΧΗ ΤΟΥ «ΥΠΕΡΛΟΓΟΥ» ΚΑΙ «ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΟΥ» ΔΙΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ. ΟΙ «ΘΕΣΕΙΣ» ΟΜΩΣ ΑΥΤΕΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΡΝΑΝΕ ΕΥΚΟΛΑ ΣΤΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΤΩΝ ΜΑΖΩΝ, ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ ΠΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥΝ ΘΕΤΙΚΑ, ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΚΑΙ ΑΝΕΠΗΡΕΑΣΤΑ.

ΠΡΕΠΕΙ ΑΚΟΜΑ ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΣΟΥΜΕ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΚΑΤΑΦΕΥΓΟΥΝ ΟΙ ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΕΧΑΣΑΝ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗ ΝΟΗΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ, ΣΤΙΣ ΣΩΜΑΤΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ, ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ (ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ) ΚΑΙ ΣΤΟ ΑΠΑΝΘΡΩΠΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ. ΜΙΑ ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΡΗΣΗ ΛEΕΙ: « ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΑΝΑΖΗΤΟΥΝ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΟΙ ΓΕΡΟΙ, ΟΙ ΑΤΥΧΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ». Η ΦΤΩΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΕΙΝΑΙ Η ΒΑΘΥΤΕΡΗ ΠΗΓΗ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΠΡΟΛΗΨΕΩΝ. ΚΑΙ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΠΡΟΛΗΨΕΙΣ ΑΛΥΣΟΔΕΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΝ ΑΚΙΝΗΤΟΥΣ ΟΠΩΣ ΟΙ ΑΓΚΥΡΕΣ ΤΑ ΠΛΟΙΑ. ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΝ ΚΑΘΗΛΩΜΕΝΟΥΣ Σ’ ΕΝΑ ΕΙΔΟΣ ΜΟΙΡΟΛΑΤΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΣΜΟΥ (ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΕΥΝΟΕΙ ΤΟΥΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΙΔΕΕΣ...).

ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΟΜΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ¨Η ΚΑΤΑ ΛΟΓΟΝ ΝΟΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ» ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ΘΕΩΡΗΣΕ «ΗΓΕΜΟΝΑ» ΤΟΝ ΝΟΥ, ΚΑΙ «ΘΕΟΝ» ΤΟΝ ΛΟΓΟ. ΚΑΙ ΘΕΩΡΗΣΕ ΩΣ ΑΛΗΘΕΙΑ «ΤΗΝ ΤΑΥΤΙΣΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΝΟΙΑ». ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ Η ΔΙΑΝΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥ ΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ. Η ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΧΕΙ ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΑ 

ΠΡΟΣ ΤΑ ΟΝΤΑ, ΕΤΣΙ ΠΟΥ ΟΙ ΕΝΝΟΙΕΣ ΝΟΥΣ, ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΝΑ ΕΞΟΜΟΙΩΝΟΝΤΑΙ. ΚΑΙ ΤΟ ΥΨΙΣΤΟ ΑΓΑΘΟ, ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ, ΕΙΝΑΙ «Ἡ ΨΥΧΗ͂Σ ἘΝΈΡΓΕΙΑ ΚΑΤΆ ΛΌΓΟΝ» (ΗΘΙΚ.ΝΙΚΟΜ. Ι, 1098 Α).

ΟΛΟΙ ΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΥΛΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΙΔΕΑΛΙΣΤΕΣ, ΣΤΑ «ΗΘΙΚΑ» ΤΟΥΣ ΕΡΓΑ ΥΜΝΗΣΑΝ ΤΗ ΛΟΓΙΚΗ. Ο «ΛΟΓΟΣ» ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΗΡΑΚΛΕΙΤΟ, ΕΙΝΑΙ Η ΑΙΩΝΙΑ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΙ Ο ΚΟΣΜΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ ΜΑΖΙ. ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΟΥ ΑΤΟΜΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΘΟΛΙΚΟ ΛΟΓΟ, ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΙΑΙΑ ΚΙ ΑΛΗΘΙΝΗ ΣΟΦΙΑ. ΕΤΣΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΣΟΦΙΑ ΜΕ ΤΟ ΚΑΘΟΛΙΚΟ ΚΥΡΟΣ. «ΟΥ̓Κ ἘΜΟΥ͂ ἈΛΛΆ ΤΟΥ͂ ΛΌΓΟΥ ἈΚΟΎΣΑΝΤΑΣ, ὉΜΟΛΟΓΕΙ͂Ν ΣΟΦΌΝ ἘΣΤΙΝ: ἛΝ ΠΆΝΤΑ ΕἾΝΑΙ» ΑΠΟΣΠ.50 (ΟΧΙ ΕΜΕΝΑ ΑΛΛΑ ΤΟ ΛΟΓΟ Ν’ ΑΚΟΥΣΕΤΕ...). ΤΟ «ΔΑΙΜΟΝΙΟ» ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑ Ο ΥΠΕΡΧΡΟΝΙΚΟΣ ΑΥΤΟΣ ΟΡΘΟΣ ΛΟΓΟΣ, Ο ΑΓΑΘΟΣ ΝΟΥΣ. ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ «ΔΙΔΑΚΤΟΝ Η ΑΡΕΤΗ» ΜΑΡΤΥΡΕΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΠΩΣ ΤΟ ΑΓΑΘΟ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΪΟΝ ΤΗΣ ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΙΑΣ.

Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ, ΜΕ ΥΨΗΛΟ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ ΠΑΘΟΣ, ΕΔΩΣΕ ΕΚΦΡΑΣΗ ΣΤΟ ΑΝΕΚΦΡΑΣΤΟ, ΜΟΡΦΗ ΣΤΗΝ ΑΜΟΡΦΙΑ, ΖΩΗ ΣΤΙΣ ΝΕΚΡΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΚΑΙ ΝΟΗΜΑ ΣΤΙΣ ΑΦΗΡΗΜΕΝΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ. ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΣΕ ΤΗΝ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΜΥΘΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΟΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΥΠΕΔΕΙΞΕ ΤΟΝ ΚΡΙΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟ.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ, Ο ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΞΕΡΕΙ ΠΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΥΟ ΑΝΤΙΘΕΤΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΠΙΣΤΗΣ: Η ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΗ ΠΙΣΤΗ, ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΑΠ’ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΟΛΙΟΡΚΗΣΕΙ ΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ, ΚΑΙ Η ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΠΙΣΤΗ, ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΑΠ’ ΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. Η ΠΡΩΤΗ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ, Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ. ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΙΛΟΣΟΦΟ, ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΓΙΔΑ ΠΟΥ ΣΤΗΝΕΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΛΛΑΒΕΙ ΤΑ ΙΧΝΗ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ, ΩΣΠΟΥ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΝΑ ΤΟΥ ΠΡΟΜΗΘΕYSΕΙ ΤΑ ΠΥΡΟΜΑΧΙΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΕΨΕΙ° ΕΝΩ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΠΙΣΤΗ, ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΓΙΔΑ ΠΟΥ ΣΤΗΝΕΙ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΣΕΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΜΕΣΑ.

ΟΙ ΦΑΝΤΑΣΙΑΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΗ. ΟΙ ΕΜΠΕΙΡΙΚΕΣ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΗΝ ΔΟΞΑΣΙΑ. ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΗΝ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ. ΓΙ΄ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΣΤΗ ΑΛΗΘΙΝΗ. Η ΠΙΣΤΗ ΠΟΥ ΕΠΑΛΗΘΕΥΕΤΑΙ ΑΥΤΟΑΝΑΙΡΕΙΤΑΙ. ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΤΑΙ ΣΕ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ. Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΛΛΗΦΘΕΙ ΜΕ ΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΩΣ ΕΜΒΡΥΟ (:ΥΠΟΘΕΣΗ) ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΩΣ ΒΡΕΦΟΣ (:ΓΕΓΟΝΟΣ). Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΓΕΓΟΝΟΣ, ΑΛΛΑ Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΟΥΤΟΠΙΑ. Η ΓΝΩΣΗ ΜΕΤΑΒΑΛΛΕΙ ΤΟ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟ ΣΕ ΦΥΣΙΚΟ.

ΕΧΕΙ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΕΙ ΚΑΤΑ ΚΟΡΟΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΘΕΟΛΟΓΟΥΣ Η ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΟΤΙ ΜΕ ΤΟ ΛΟΓΟ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ, ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΔΕΝ ΕΝΙΣΧΥΕΙ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥ;

ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΙΣ ΑΤΕΛΕΙΕΣ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ, ΣΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΟΥΤΟ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΛΙΣΜΟ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ, Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΙΘΑΣΕΥΣΕ ΤΗΝ ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΚΥΡΙΕΥΣΕ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ. Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ (ΜΕ ΤΗ ΤΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ) ΕΚΤΟΠΙΖΕΙ ΤΟΝ ΟΡΘΟ ΛΟΓΟ. Η ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΚΙ Η ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΥΠΟΒΟΛΗ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ ΚΑΙ Ο ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΣ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΔΑΙΜΟΝΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΣ. ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΣ.

ΚΑΙ ΤΙ ΔΕΝ ΣΟΦΙΖΕΤΑΙ Η ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΗ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΠΙΣΤΗ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΗΝ ΠΥΛΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ Η ΣΚΟΠΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΙΚΟΥ! ΔΩΡΟΔΟΚΙΕΣ, ΑΠΕΙΛΕΣ, ΘΕΑΤΡΙΚΟΥΣ ΜΥΘΟΥΣ, ΘΑΥΜΑΤΑ, ΣΗΜΕΙΑ ΚΑΙ ΤΕΡΑΤΑ. ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΞΑΓΡΥΠΝΗ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΕΙ Ο ΦΡΟΥΡΟΣ ΤΗΣ ΠΥΛΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΣΕΙ...

ΣΤΗΝ ΚΟΛΥΜΠΗΘΡΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΒΑΦΤΙΖΕΙ Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΜΑΣ ΤΟ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑΖΕΙ ΥΠΑΡΚΤΟ. ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΡΗΣΚΕΥΟΜΕΝΟ, Η ΩΡΙΜΑΝΣΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΓΙΝΕ ΒΙΩΜΑ, ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ. Ο ΠΙΣΤΟΣ ΥΠΟΤΙΜΑ ΤΗ ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΤΑΙ ΣΤΟ ΥΠΕΡΤΑΤΟ ΦΑΝΤΑΣΙΑΚΟ ΠΛΑΣΜΑ ΤΟΥ: ΤΟΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΘΕΟ, ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥ (ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙ). Η ΜΕΓΙΣΤΗ ΑΡΕΤΗ ΤΟΥ ΠΙΣΤΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟ ΘΕΟ ΚΑΙ Η ΑΠΟΠΟΜΠΗ ΚΑΘΕ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑΣ Η ΕΡΕΥΝΑΣ ΤΩΝ «ΛΟΓΩΝ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ» ΤΟΥ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΙΕΡΕΣ ΓΡΑΦΕΣ, ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΤΟΥ. ΑΝΤΙΘΕΤΑ Η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟ ΛΟΓΟ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΠΤΗ.

Η ΛΑΪΚΗ ΡΗΣΗ «ΠΙΣΤΕΥΕ ΚΑΙ ΜΗ ΕΡΕΥΝΑ» ΕΧΕΙ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ «ΕΡΕΥΝΑΤΕ ΤΑΣ ΓΡΑΦΑΣ (ΜΟΥ)» ΚΑΙ ΟΧΙ «ΤΑΣ ΓΡΑΦΑΣ (ΓΕΝΙΚΑ ΟΛΩΝ)» ΚΑΙ ΤΙΣ ΓΝΩΜΕΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ, ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΘΕΤΕΣ. «ἘΡΕΥΝΑ͂ΤΕ ΤΆΣ ΓΡΑΦΆΣ, ὍΤΙ ἘΚΕΙ͂ΝΑΙ ΕἸΣΙΝ ΑἹ ΜΑΡΤΥΡΟΥ͂ΣΑΙ ΠΕΡΊ ἘΜΟΥ͂» (ΙΩΆΝ. Ε΄39). Μ’ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ, ΤΗΣ ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ «ΑΛΗΘΙΝΗΣ» ΓΝΩΣΗΣ: ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΣΑΣ. ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΑΝ «Η ΓΝΩΜΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΘΡΟΙΣΜΑ ΤΩΝ ΓΝΩΣΕΩΝ». ΕΣΕΙΣ ΝΑ ΕΙΣΤΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ («ΗΟΜΙΝΕΜ UNIUS LIBRI) Ο ΦΟΒΕΡΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ…ΚΑΙ Η ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΣΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ. ΝΑ ΕΧΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΛΟΓΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΝ ΚΡΙΤΙΚΟ ΑΝΤΙΛΟΓΟ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ. ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΜΟΝΟΜΕΡΩΣ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΤΑΣΣΕΤΑΙ Η ΓΝΩΣΗ ΣΑΣ ΜΕ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΤΩΝ ΘΕΟΛΟΓΟΥΝΤΩΝ ΚΑΙ ΙΕΡΕΩΝ. ΕΣΕΙΣ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ Μ’ ΕΝΑΝ ΑΝΘΕΚΤΙΚΟ ΕΓΩΙΣΜΟ ΚΑΙ ΙΣΧΥΡΟΓΝΩΜΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΑΣ ΚΛΟΝΙΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ. ΣΤΟ ΚΑΤΩ-ΚΑΤΩ ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΤΕ ΠΩΣ ΠΛΑΝΗΘΗΚΑΤΕ...

ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΠΟΥ ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΔΩΣΕ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΓΑΛΑ ΤΗΣ. ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΑΕΙ Η ΦΥΓΟΠΟΝΙΑ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ, Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΟΚΝΗΡΙΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ. ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟΣ ΚΑΙ ΑΝΗΦΟΡΙΚΟΣ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ «ΠΙΚΡΕΣ ΟΙ ΡΙΖΕΣ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ». ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΡΕΥΝΟΥΜΕ (Ω! ΑΓΙΑ ΑΔΡΑΝΕΙΑ).»ΒΡΗΚΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ»: ΣΗΜΑΙΝΕΙ: «ΕΠΑΨΑ ΝΑ ΨΑΧΝΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ». ΓΙΑΤΙ ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ ΚΑΙ ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΘΗΚΑ.. ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΟΙ ΠΙΟ ΠΟΛΛΕΣ ΟΜΟΛΟΓΙΕΣ ΠΙΣΤΗΣ ΕΝΑΙ ΟΜΟΛΟΓΙΕΣ ΑΜΑΘΕΙΑΣ.ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΙΔΡΥΤΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΘΙΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΑΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ. ΤΟΥΣ ΚΑΡΠΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΠΡΟΣΒΑΛΛΟΥΝ ΤΑ ΠΑΡΑΣΙΤΑ ΤΩΝ ΕΡΩΤΗΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΦΕΡΝΕΙ Ο ΑΝΕΜΟΣ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ.

Ο ΠΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΕΙ ΤΟ ΘΕΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ ΤΟΝ ΕΦΕΥΡΙΣΚΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΘΥΜΙΑ. Η ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΠΙΣΤΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ (ΙΕΡΟ) ΥΓΡΟ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΟΥ ΤΡΑΒΗΞΕ Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΜΑΣ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΗΣ (ΕΥΣΕΒΟΥΣ) ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ. ΚΑΙ ΟΙ ΧΩΡΟΙ ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΟΜΙΧΛΩΔΕΙΣ. ΕΠΙΘΥΜΟΥΜΕ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΤΙ, ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΟΛΕΣ ΤΟΥ ΤΙΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ. ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΤΙ, ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ...

ΦΥΣΙΚΑ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΙΑΣ ΤΥΧΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ, ΠΟΥ ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΗ. Η ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΙΑΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΠΟΥ ΣΥΝΤΗΡΕΙΤΑΙ ΜΕ ΖΩΗΡΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΙΕΡΑΤΕΙΟΥ (ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ) ΥΠΟΒΑΛΛΕΙ ΤΟΣΟ ΤΟΝ ΨΥΧΙΣΜΟ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΠΟΥ ΠΑΡΑΛΥΕΙ ΜΕΣΑ ΤΟΥΣ ΚΑΘΕ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ. Η ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΠΙΣΤΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΔΙΑΔΕΔΟΜΕΝΟ «ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ» ΦΥΤΟ, ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΔΙΛΟΒΟ ΣΠΟΡΟ: ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΟΚΝΗΡΙΑ (ΓΙΑ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ). Η ΣΚΕΨΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΔΥΣΚΟΛΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΙΣΧΥΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΩΣ Ο ΕΝΑΣ ΣΤΟΥΣ ΧΙΛΙΟΥΣ ΣΚΕΠΤΕΤΑΙ. ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΟΝΟΜΑΖΟΥΝ ΣΚΕΨΗ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΣΤΗ ΣΚΕΨΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΕΝΟΣ. ΜΕ ΠΟΣΗ ΠΕΡΙΣΚΕΨΗ ΚΑΤΟΡΘΩΝΟΥΝ ΝΑ ΜΗ ΣΚΕΠΤΟΝΤΑΙ... ΚΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΤΗΝ ΚΟΦΤΕΡΗ ΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΣΑΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΜΑΧΑΙΡΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΑΝ ΑΚΟΝΙ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΣΚΕΨΗ.

ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΠΙΣΤΩΝ ΠΕΘΑΝΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ. ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΗΤΑΝ ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΙ, ΑΠΛΟΙ ΚΑΙ ΚΑΛΟΠΙΣΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΘΥΣΙΑΣΤΗΚΑΝ ΜΕ ΜΙΑ ΑΛΟΓΗ, ΑΚΡΙΤΗ ΚΑΙ ΑΒΑΣΑΝΙΣΤΗ ΠΙΣΤΗ ΓΙΑ ΙΔΕΕΣ ΠΟΥ Η ΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΟΟΥΣΕ, ΑΦΟΥ ΤΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ «ΜΥΣΤΗΡΙΟ» ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΟΓΟ...ΘΥΣΙΑΣΤΗΚΑΝ ΑΠΑΡΝΟΥΜΕΝΟΙ ΤΗ ΜΙΖΕΡΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΑΝΥΔΡΗ ΕΡΗΜΟΣ ΓΙΑ Ν’ ΑΠΟΛΑΥΣΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΤΙΚΑΤΟΠΤΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΟΑΣΕΩΣ ΕΝΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ. ΘΥΣΙΑΣΤΗΚΑΝ ΚΙΝΟΥΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΟΜΑΔΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ «ΑΔΕΛΦΟΥΣ». ΘΥΣΙΑΣΤΗΚΑΝ ΑΠΟ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΩΝ ΡΩΜΑΙΩΝ...ΑΝΤΙ ΝΑ ΘΥΣΙΑΖΟΝΤΑΝ ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΜΙΑΣ ΙΔΕΑΣ ΣΤΗΡΙΓΜΕΝΗΣ ΣΕ ΛΟΓΙΚΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ, ΟΠΩΣ ΑΡΜΟΖΕΙ ΣΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ ΚΑΙ ΣΩΦΡΟΝΕΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ» (ΜΑΡΚΟΣ ΑΥΡΗΛΙΟΣ: «ΕΙΣ ΕΑΥΤΟΝ» Α’ 3). «Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΑΙΤΙΟ ΤΗΣ ΟΡΘΗΣ ΣΚΕΨΗΣ. ΤΙΠΟΤΑ ΤΟ ΠΑΡΑΛΟΓΟ ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΝΗΚΕΙ» ΘΑ ΜΑΣ ΠΕΙ Ο ΚΕΛΣΟΣ («ΑΛΗΘΗΣ ΛΟΓΟΣ»), ΧΩΡΙΣ ΟΔΗΓΟ ΤΗ ΛΟΓΙΚΗ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΑΤΗΘΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ;

ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ: Ο ΘΕΟΣ ΣΩΖΕΤΑΙ ΑΠ’ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΜΕ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΕΝΩ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΩΖΕΤΑΙ ΑΠ’ ΤΟΝ ΘΕΟ ΜΕ ΤΗΝ ΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ. ΑΥΤΟ ΜΑΣ ΥΠΑΓΟΡΕΥΕΙ Η ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΗ ΤΙΜΙΟΤΗΤΑ.

ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ...ΕΙΠΑΝΕ ΠΩΣ Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ ΑΛΛΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ. ΩΣΤΟΣΟ ΤΟ ΣΟΦΙΣΤΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ 

ΕΝΝΟΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΦΑΝΕΡΟ. Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ, ΜΙΑ ΦΑΝΕΡΩΣΗ ΑΙΣΘΗΤΗ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ. ΓΙΑΤΙ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΜΙΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΜΟΝΟ Σ’ ΑΥΤΟΥΣ ΦΩΤΕΙΝΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΚΟΤΕΙΝΗ. Η ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΕΙΝΑΙ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΤΩΝ ΟΛΙΓΩΝ. ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ, ΕΝΑΣ ΥΠΑΡΚΤΟΣ «ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ» ΘΕΟΣ, ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΓΚΑΤΑΤΙΘΕΤΟ ΝΑ ΤΟΝ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝΕ. ΓΙΑΤΙ Η ΠΙΣΤΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΕΝΟΣ ΘΕΟΥ.

ΘΑ ΚΛΕΙΣΟΥΜΕ ΜΕ ΜΕΡΙΚΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΙΤΣΕ: «Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΧΘΡΟΣ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ (ΚΟΡΙΝΘ Α’ 1,20). Η ΠΙΣΤΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΕΤΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ. Ο ΠΑΛΙΟΣ ΘΕΟΣ ΙΕΧΩΒΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΕΝΑΝ ΙΣΟΘΕΟ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΗ: ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΕΦΑΓΕ ΤΟΝ ΚΑΡΠΟ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ. ΤΗΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΝ ΕΚΑΝΕ ΙΣΟΘΕΟ. Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ, ΤΟ ΠΡΟΠΑΤΟΡΙΚΟ, ΤΟ ΣΠΕΡΜΑ ΚΑΘΕ ΑΜΑΡΤΙΑΣ. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΚΕΠΤΕΤΑΙ. Η ΓΝΩΣΗ ΚΛΟΝΙΖΕΙ ΤΟΝ ΘΕΟ... ΚΑΙ ΤΟΤΕ Ο ΘΕΟΣ ΕΠΙΝΟΕΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΧΑΛΑΣΤΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ. ΑΛΛΑ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΑΡΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΑΝΑΠΤΥΣΣΕΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ. ΤΟΤΕ Ο ΘΕΟΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ: ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΗ ΛΥΣΗ° ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΝΙΓΕΙ ΜΕ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟ! ΚΑΙ ΑΥΤΗ Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΙΕΡΑΤΕΙΟΥ. Ο ΙΕΡΕΑΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑΝ ΜΕΓΑΛΟ ΚΙΝΔΥΝΟ: ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ, ΤΗΝ ΥΓΙΗ ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΟΥ ΑΙΤΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ. ΑΛΛΑ Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΥΔΟΚΙΜΕΙ ΜΟΝΟ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ. ΕΠΟΜΕΝΩΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ, ΝΑ ΥΠΟΦΕΡΕΙ, ΕΤΣΙ ΜΟΝΟ ΘΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΙΕΡΕΑ. ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΕΠΙΝΟΗΘΗΚΕ Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΑΔΥΝΑΤΗ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ, ΤΗΝ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ, ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΕΙΑ, ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ. Ο ΙΕΡΕΑΣ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΕΠΙΝΟΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ, ΤΗΣ ΕΝΟΧΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΙΜΩΡΙΑΣ. ΚΑΙ ΣΥΝΑΚΟΛΟΥΘΑ, ΤΗΣ ΧΑΡΗΣ, ΤΗΣ ΑΦΕΣΗΣ, ΤΗΣ ΛΥΤΡΩΣΗΣ. ΔΗΛΑΔΗ ΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΣΤΡΑΤΙΑ ΑΠΟ ΨΕΜΑΤΑ , ΠΟΥ ΩΦΕΛΟΥΝ ΤΟ ΙΕΡΑΤΕΙΟ. ΠΙΣΤΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ «ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΑΘΩ». ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΣΚΕΠΤΙΚΙΣΤΗΣ, ΑΛΛΑ ΑΝΗΚΩ ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΤΕΝΟ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΒΛΕΠΕΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΞΙΕΣ. ΕΤΣΙ, Η ΠΙΣΤΗ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΜΕΤΑΚΙΝΕΙ ΒΟΥΝΑ, ΑΛΛΑ ΥΨΩΝΕΙ ΒΟΥΝΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. Η ΠΙΣΤΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΣΥΝΕΧΗΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ («Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ»).

ΠΑΡΑΠΛΗΣΙΑ ΣΚΕΠΤΕΤΑΙ ΚΑΙ Ο ΣPINOZA ΟΤΑΝ ΣΤΗΝ «ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑ» ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙ: «ΓΙΑΤΙ Ο ΛΑΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΒΑΘΙΑ ΑΝΟΡΘΟΛΟΓΙΚΟΣ; ΓΙΑΤΙ ΔΕΧΕΤΑΙ ΑΔΙΑΜΑΡΤΥΡΗΤΑ ΜΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΠΟΥ ΚΗΡΥΤΤΕΙ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ, ΚΑΙ ΕΜΠΝΕΕΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ, ΤΗΝ ΜΗ ΕΝΟΧΗ, ΤΗΝ ΚΑΚΟΒΟΥΛΙΑ, ΤΟ ΜΙΣΟΣ, ΤΗΝ ΕΝΟΧΗ, ΤΗ ΛΥΠΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΤΥΨΕΙΣ;»

ΩΣΤΟΣΟ, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΒΑΘΥΤΕΡΑ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΙ, ΟΙ ΕΥΣΥΝΕΙΔΗΤΟΙ ΣΤΟΧΑΣΤΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΙΓΑΣΤΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΑΝΥΣΗΧΙΑ, ΠΟΥ ΜΙΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ ΤΟΥΣ ΣΠΡΩΧΝΕΙ ΠΕΡΑ ΑΠ’ ΤΑ ΚΑΘΙΕΡΩΜΕΝΑ, ΝΑ ΕΡΕΥΝΗΣΟΥΝ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ, ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΝ Ν’ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΝ ΤΗΝ ΕΚΤΑΣΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΝ ΣΤΟ ΑΚΡΟΤΑΤΟ ΟΡΙΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΝ.